به یاد فروغ فرخزاد ستاره درخشنده آسمان ادب ایران. نام فروغ فرخزاد با کلمه عصیان در ادبیات زبان فارسی به ثبت رسیده است. عصیان زنی بر علیه همه ظلم‌ها و تبعیض‌ها بر علیه زن ایرانی. کتاب عصیان فروغ فرخزاد، نمایه تلاش و کوششی نفس‌گیر زنی است. که می‌خواهد غل و زنجیر‌های یک فرهنگ و زن‌ستیز مردسالارانه را از دست و پای خود باز کند. می‌خواهد که مانند پرنده‌ای آزاد و رها بر بلندای زمان پرواز نموده و روح تشنه خود را با عشق به زندگی و تعالی انسانی سیراب نماید.
فروغ فرخزاد در روز ۸دی ۱۳۱۳ در تهران بدنیا آمد. در شانزده سالگی با پسرخاله مادری‌اش پرویز شاپور ازدواج کرد که حاصل این ازدواج، پسری به نام کامیار می‌باشد. اما این ازدواج به طول نیانجامید و فروغ در سال ۱۳۳۴ از همسرش جدا شد. پس از آن همه عمر کوتاهش را صرف مطالعه و بررسی ادبیات و فرهنگ ایران نمود.
سفر فروغ به اروپا
فروغ فرخزاد پس از جدایی از پرویز شاپور به اروپا سفر کرد و در کشورهای ایتالیا، فرانسه، آلمان و انگلیس، ابتدا به شناخت سینما و مطالعه در این زمینه روی آورد. در مسیر این تلاش، با ابراهیم گلستان آشنا شد. در سال ۱۳۴۱ با ساخت فیلم «خانه سیاه» که از آسایشگاه جذامیان تبریز تهیه کرده بود، برنده جایزه نخست جشنواره اوبرهاوزن گشت.
همراه با فعالیت‌های سینمایی، فروغ شعر و سرودن آنرا فراموش نکرد. با شناخت و تعمیق بیشتر در معانی زندگی و اوج احساس بشری، اثرات ماندگار دیگری را خلق نمود. مجموعه شعر «تولدی دیگر». اولین اثر او بعد از عبور از یک زندگی سراسر محنت و همراه با تبعیض و فشار قرون غبار گرفته فرهنگ مردسالار است. پس از انتشار این کتاب که موجب برانگیخته شدن و تحسین گسترده‌ای از او شد. فروغ مجموعه شعر دیگری بنام «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» را منتشر نمود. فروغ در این مجموعه شعری خود باورهای نویی را که به آن رسیده و افقی را که برای رسیدن به آنها تلاش می‌نماید را تصویر کرده است.
ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد
هرچند که مجموع شعر «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» آخرین اثر فروغ است که پس از مرگ او منتشر شد. اما فروغ نمرد. هرچند که در سن ۳۲سالگی در بهمن سال ۱۳۴۵ بر اثر واژگونی اتومبیلش در مسیر درگذشت. اما این حادثه پایان کار فروغ فرخزاد نبود. هرسالی که گذشت و هر دهه‌ای که عبور کردیم. فروغ زنده‌تر و پیامش رساتر و تابناکی افق رویاهایش درخشنده‌تر گردیده است.
فروغ فرخزاد بدرستی در ظلمت شب سیاه میهن، ماه روشنی بود که در جستجوی نور، «اصل روشن خورشید» راهی مقصدی دور شده بود. تمامی اسطوره‌های باستان را در نوردید. در جستجوی معنای آزادی و رهایی از ستمی مضاعف که بر زن ایرانی حاکم می‌باشد، بدنبال سرچشمه نور پرواز نمود.
آثار فروغ فرخزاد
فروغ کار خود با اشعار تغزلی شروع کرد و سه مجموعه شعر اول او در این سبک است. اما پس از درک شعر نیمایی، شعر خود را به مرحله کمال رساند. از گذشته پر رنج خود دور شد و به افق‌های شعر نو اجتماعی و حماسی پرکشید. از بیان احساس فردی جهش نموده و به سوی شعر انسانی و متفکرانه تکامل پیدا کرد.
فروغ در دوره تکامل به محتوی بیشتر توجه داشت و معتقد بود که کار هنری باید همراه با آگاهی بخشی باشد. آگاهی نسبت به وجود و زندگی. او در این زمینه می‌گوید: «نمی‌شود فقط به غریزه زندگی کرد. یعنی یک هنرمند نمی‌تواند و نباید فقط با غریزه زندگی کند».
نخستین مجموعه شعر فروغ فرخزاد «اسیر» نام داشت که در سال ۱۳۳۱ در ۱۷سالگی آنرا عرضه کرد.
دومین مجموعه شعر او «دیوار» نام داشت که در ۲۱سالگی منتشر نمود و مورد نقد و سرزنش قرار گرفت. که وی در اشعارش سنت‌شکنی و گستاخی نموده است.
سومین مجموعه شعر فروغ «عصیان» نام دارد که آنرا در ۲۲سالگی و برغم همه ملامت‌هایی که از او می‌شد به چاپ رساند.
چهارمین مجموعه شعر «تولدی دیگر» بود که اشعار آنرا در سالهای ۳۸ تا ۴۲ سروده بود. پنجمین و آخرین مجموعه شعر فروغ «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» بود. که پس از مرگ او منتشر شد.
اشعار فروغ فرخزاد بازتاب رنج و فریاد زن ایران در آن دوران است. فریاد‌هایی که با آگاهی‌های عمیق‌تری که نسبت به شناخت جایگاه انسان و خصوصا یک زن کسب می‌نمود. اوج‌های دیگری را می‌پیمود.
مرگ فروغ
فروغ در روز ۲۴بهمن سال ۱۳۴۵ در حالی که با اتومبیل جیپ خود در جاده قلهک تهران درحال رانندگی بود. تصادف سنگینی کرد که منجر به واژگونی ماشین و فوت او شد. جسد او را در روز ۲۶بهمن در گورستان ظهیرالدوله تهران بخاک سپردند. در این مراسم نویسندگان و همکارانش حضور یافته بودند.
در سال ۱۳۸۴ که در تهران نمایشگاه سالانه کتاب برگذار گردید. دیکتاتوری آخوندی عرضه کتاب‌های فروغ را ممنوع اعلام کرد. پس از آن، حکومت زن‌ستیز آخوندی دستور داد که کتابفروشی‌ها و ناشران پوسترهای او را جمع نموده و از انتشار آثار او خودداری نمایند.
به یاد فروغ فرخزاد ستاره درخشنده آسمان ادب ایران.
