نشان عشق - روزه در ادیان توحیدی
در این قسمت از برنامه درخدمت شما هستیم تا ببینیم نشانه عشق و نیاز انسان به پرستش در ادیان مختلف چیست؟ و چگونه به این نیاز با مضمون و جوهر واحد پاسخ داده اند؟
اما ماندگار ترین پرستش، معبودی در بیرون از خود انسان است. معبودی که به نیاز بیرون و درونی انسان پاسخ بدهد انسان نیاز مند پاسخ مطلقی است که آن را تا بی نهایت پیش ببرد خدا همان پاسخ یگانه است.
همچنین در این برنامه به مفهوم تقوا از زبان سردار شهید خلق موسی خیابانی می پردازیم.
همه موجودات زنده به غیر از انسان انطباق شان را با طبیعت از پیش تعیین شده و غریزی است، اما انطباق انسان غریزی و تعیین شده نیست انطباق انسان آگاهانه، فعال و مبارزه جویانه است. زندگی انسان نامعین است خودش باید زندگی خودش را تعیین کند. یعنی انسان بر سر دو راهی های انتخاب، آزادانه تصمیم گرفته و قدم بر میدارد. آن هنگام که اجداد غارنشین ما از گذشته حیوانی و از جبر غرایز فاصله گرفتند هنوز جهل زیادی نسبت به جهان داشتن و با دنیایی از سئوال، ابهام و عجز و ناتوانی مواجه شدند، من کیستم؟
در این طبیعت وحشی چه می کنم؟
تفاوت من با سایر موجودات در چیست؟
چه شد که من از دنیای غرایز جدا شدم؟
با این جدایی و نامعین بودن حال و آینده چه کنم؟
اریک فرم اندیشمند بزرگ آلمانی، حس و حال انسان نسبت به جدایی و فاصله ای که از غریزه حیوانی گرفته است در کتاب هنر عشق ورزیدن این گونه وصف می کند:
درک جدایی باعث اضطراب می شود، جدایی یعنی بی چارگی یعنی عدم قدرت درک جهان و عدم درک مردم. این بدان معنی است که دنیا می تواند به من هجوم کند بدون این که من قادر باشم واکنشی نشان دهم، این جدایی، این آگاهی از خطرات، این عجز در برابر ناملایمات، انسان را به وحشت می اندازد .
از زمانی که انسان به وجود آمد، همواره به دنبال خروج از تنهایی و رهایی از همان اضطراب درد ناک بود و در دورانهای جهالت بار گذشته راه های گوناگونی را آزمود پرستش بت، پرستش حیوانات، پرستش آتش و ستاره و خورشید ساختن رب النوعها و خدایان لذت پرستی و سود پرستی، همه و همه راه ها برای بیرون آمدن از تنهایی بوده و هستند. استقبال از مناسبات اجتماعی آداب و رسوم و حتی یکسانی شکل لباس و عقیده و مرام هم جلوه هایی از نیاز انسان به غلبه به همان اضطراب ذاتی هستند، اما ماندگار ترین و متعالی ترین پاسخ به این حس درونی عشق به خدا و پرستش است. پرستش معبودی در بیرون از خود نیاز واقعی و درونی انسان است پیامبران آمدند تا پاسخ های کاذب و انحرافی به نیاز درونی پرستش را کنار زده و به مهمترین مسئله انسان جهت واقعی و اصیل بدهند. انسانی که مرزها را درمینوردد و به نامحدود نظر دارد نیاز مند پاسخ مطلق و نامحدودی است که او را تا بی نهایت پیش ببرد خدا همان پاسخ یگانه است.
از فلسفه پرستش که بگذریم با سئوالی ضروری مواجه خواهیم شد حال خدا را چگونه بپرستیم؟
چگونه از غرایز خودبخودی و دنیای حیوانی فاصله گرفته و به جانب آن ارزش مطلق روان شویم؟
ادیان مختلف توحیدی با شعائر و آیین خاص خود به این سئوال مشترک پاسخ گفتند از تفاوتهای ظاهری که بگذریم مضمون و جوهر همه این آداب خدا جویانه یکی بیش نیست. از مناسب ماه رمضان بهره جسته و با نگاهی به روزه در اعیاد مختلف ردپای همان مضمون جوهر واحد را پی می گیریم.....
