زندگینامه شهید
ندا آقا سلطان متولد بهمن ماه ۱۳۶۱ در تهران و دانشجوی دانشکده الهیأت و معارف واحد تهران شمال بود.
ندا، دختر جوانی که چشمان بازش در گاه مرگ، چشمان جهان را به جنایات رژیم دیکتاتور حاکم بر ایران گشود و هم او که قلبش را پاسداران شب هدف گلوله‌های شقاوت خویش قرار دادند، دنبال چه بود؟ چه چرایی‌هایی ذهن کنجکاو او را به خود مشغول کرده بود و او را به خیابانها و صف مقدم اعتراضات کشانده بود؟ راستی ندا چه می‌خواست؟!
مادر ندا می‌گوید: «ندا دنبال آزادی بود. او به‌عنوان یک زن، دنبال آزادیهای اجتماعی و زندگی انسانی بود».
-ندا، در پی بهار آزادی و تغییر بود. از این‌رو بود که با یقین گفت: «من می‌روم حتی اگر گلوله قلبم را بشکافد» و آنگاه به خیابان رفت و به هموطنانش پیوست.
(شاهد صحنه شهادت ندا) : ”داشتیم به سمت ماشین می‌رفتیم که سوار بشیم که یکهو صدای تیر اومد. ندا باورش نشد که گلوله به او خورده؛ خم شد؛ نگاه کرد و فهمید چه اتفاقی افتاده و افتاد.
برای شناخت بیشتر باز هم از مادر ندا آقا سلطان می‌شنویم: «روز ۲۵خرداد چند نفر را شهید کرده بودند. این خیلی روی ندا تاثیر گذاشته بود. ۱۸۰ درجه تغییر کرده بود. جمعه شب یعنی شب قبل از شهادت، یکباره از خواب پرید و گفت: ”خواب دیدم تا صبح در میدان جنگ هستم و دارم می‌جنگم“. روز شنبه ساعت که نزدیک ۳ شد لباس پوشید که برود خواهش کردم که نرو و گفتم که حکم تیر داده‌اند اما گفت: ”من با جوانهای دیگر چه فرقی دارم آنها هم همه پدر و مادر دارند“. هر چه گفتیم امروز خیلی اوضاع خطرناک است قبول نکرد و رفت“.
«… همه دنیا را مرگ تو دل‌خون کرد،
درد این ملت را باز هم افزون کرد
خون سرخی که تو را گلگون کرد،
همه دلهای جهان را خون کرد»
مادر ندا: «چشم‌های باز ندا و جان‌دادن او و آخرین حرفش که گفت ”سوختم“ مدام با من است. وقتی کسی می‌میرد چشم‌هایش بسته می‌شود، اما چشم‌های ندای من باز ماند. این چشم‌ها دنبال چرای زندگی خودش و چرای کشته شدنش می‌گشت! و من مطمئنم تا به هدف و خواسته‌اش نرسد بسته نخواهد شد».
این چنین بود که شوق آزادی، ندای ما را برای دادخواهی مردم در زنجیر، در روز ۳۰خرداد ۱۳۸۸ به خیابانها کشید و فریاد اعتراض سرداد اما پاسداران شب این فریاد را در سینه خفه کردند. پس با او پیمان می‌بندیم که راه سرخش را بپایان برسانیم.
مزار شهید ندا آقا سلطان در بهشت زهرا، قطعه ۲۵۷، ردیف۴۱، شماره ۳۲ واقع شده است.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
