ویژ‌گی قیام آبان ۱۳۹۸ را در محورهای زیر باز بینی می‌کنیم:
۱ـ علل بنیادین شعله‌ور شدن قیام با خصلت فورانی و توفانی، نشانه‌روی دو فساد ساختاری و موازی در حاکمیت بود: سرکوب سیاسی ـ چپاول‌گری اقتصادی.
۲ ـ با آن قیام، فصلی ورق خورد که آثار سیاسی و اجتماعی‌اش، مهیا نمودن قیام بزرگ بعدی بود. کشاکش بی‌انقطاع آثار آن قیام میان مردم و حاکمیت، در قیام شهریور تا بهمن ۱۴۰۱ به کمال رسید.
۳ ـ مشروعیت مردمیِ قیام آبان ۹۸، درون حاکمیت آخوندی را متلاطم کرد و آن را دچار انشقاق و جنگهای باندی نمود. از آن پس خامنه‌ای مجبور به حذف کامل باند مغلوب از بالا و بدنه‌ٔ نظام شد. تبعات این جراحی بزرگ، موقعیت خامنه‌ای را در درون نظام فرو ریخت و آثار آن هنوز جاری‌ست.
۴ ـ قیام آبان ۹۸، نسل بالنده‌ٔ جوان را بر سکوی جهش به‌سوی آینده نشاند. پتانسیلی چنین دینامیک با چاشنیِ مهیای خشم اجتماعی، زیر پوست جامعهٔ ایران گسترش یافت، به موعد ناگزیر در ۱۴۰۱ رسید و هم‌اکنون جریان دارد.
۵ ـ حجم جنایات تحت فرمان خامنه‌ای در قیام آبان ۹۸ ــ با ثبت ۱۵۰۰ کشته ــ جهشی به جوامع حقوق‌بشری علیه نظام آخوندی داد. شاهد بودیم که پرونده‌ٔ همیشه باز قتل‌عام شدگان تابستان ۶۷ مورد توجه بیشتری در مجامع سیاسی و حقوقی جهان واقع شد؛ طوری که جنبش دادخواهی را به سراسر ایران تعمیم داد.
۶ ـ امواج متراکم زندانی سیاسی و پدیده‌ٔ زندان و زندانی، آواری بر سر نظام ملایان شد. با هر قیامی، هزاران زندانی بر بحران زندان و زندانی در نظام زندان‌ساز ولایی افزوده شدند. اکنون ناجمهوری آخوندی در زندانهایش با بحران چندین نسل از زنان و مردان زندانی سیاسی چنگ‌درچنگ است.
۷ ـ اثر استراتژیک قیام آبان ۹۸ به تشکیل جبهه‌ٔ سیاسی ـ اجتماعی مردم ایران در مقابل حاکمیت انجامید. محصول این جبهه: سرنگونی‌خواهی به‌وسعت ایران.
۸ ـ در چهار سال گذشته، خون ۱۵۰۰ گل سرخ آزادی در قیام آبان ۹۸ حتا یک روز هم گریبان ولی‌فقیه و اتاق فکر و کارگزاران نظام را رها نکرده است؛ خونی که در تار و پود جامعهٔ ایران دویده و مردم و میهنی را مترصد لحظه‌ٔ موعود خیزش و خروش برای تعیین‌تکلیف نهایی حاکمیت اشغالگر ولایی نگاه داشته است.
لطفا به اشتراک بگذارید:
