در ۲هفته مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۸۸ تلویزیون حکومتی دست به راه‌اندازی مناظره‌هایی زد که ۳ویژه‌گی داشت:
۱ـ به قواره و ساختار حاکمیت ولایت فقیه با ۳۰سال اختناق و جنایت و سانسور نمی‌خورد.
۲ـ تعارضات به‌ظاهر خفیه مانده در لایه‌های درونی نظام آخوندی را به تلویزیون کشاند و علنی کرد.
۳ـ خشم سراسری مردم و نفرت ۳۰ساله از حاکمیت قرون‌وسطایی را فعال و جوشان نمود.
این ۳ویژه‌گی با زمینه‌های ایجادشده در ۳دهه گذشته، مترصد انفجاری بزرگ بود. در خرداد ۸۸ خامنه‌ای که ظرفیت نتایج حاصل از مناظره‌های درون نظام را هم نداشت، با مهندسی انتخابات، نظر و رأی خودش را از صندوقها بیرون کشید. انفجاری سراسری با شعار «رأی من کو» ـ به‌خصوص در تهران ـ رخ داد و ایران تا ۷ماه در قیامی غوطه‌ور شد که هفته‌به‌هفته رادیکال‌تر می‌گشت.
خواسته‌های این قیام در آذر و دی ۸۸ به نفی کامل ولایت فقیه رسید. در این قیام نسل جوان ایران ـ به‌طور خاص دختران دانشجو و زنان ـ نقشی بسیار فعال داشتند. در قیام ۸۸ ۳نسل پس از قیام ۵۷ با محوریت دانشجویان سراسر ایران به هم پیوستند.
لطفا به اشتراک بگذارید:
