در پنجاه‌و‌نهمین سال تأسیس سازمان مجاهدین خلق ایران، نگاهی به تکیه‌گاه اصلی آنها به‌عنوان یک ارزش مبارزاتی در یک زندگی جمعیِ هدف‌مند داریم.
مجاهدین خلق طی حدود شش دهه‌ٔ گذشته، بیشترین بهای ممکن و لازم را برای دفاع، حفظ و استمرار تشکیلات‌شان پرداخته‌اند. آن‌قدر که «تشکیلات» و «مفهوم تشکیلات» برایشان به یک ارزش متعالیِ مبارزاتی بالغ گذشته است. چرا؟
در زندانهای شاه و خمینی و وارثان او، تمام کادرهای قدیمی و جدید مجاهدین، سوژه‌های بازجوها و جاسوسان بوده‌اند تا «تشکیلات» آنان را کشف و نابود کنند. چرا؟
از ۴۵سال پیش تاکنون، دستگاههای تبلیغاتی اتاق فکر نظام ولایی و رسانه‌های داخلی و بین‌المللیِ هم‌سویشان، تشکیلات مجاهدین را آماج اتهام‌ها و بهتان‌های حیرت‌انگیز نموده‌اند و از تلاش برای نابودی آن، هیچ کم نگذاشته‌اند. نشانه‌گیریِ «تشکیلات» و «مفهوم تشکیلات»، شاید بیشترین تیرهایی باشند که اضداد مجاهدین به‌جانب آنها روانه می‌کنند. چرا؟
در ۵۸سال گذشته که مجاهدین خلق، سرسختانه با دیکتاتوریهای شاه و شیخ در نبرد نابرابر بوده‌اند، همواره در این نبرد موفق بوده و از پس هر سرفصل، تشکیلاتی پالایش‌یافته‌تر داشته‌اند و آن را بیشتر از گذشته قدرشناسی می‌کنند. چرا؟
لطفا به اشتراک بگذارید:
