چگونه انقلاب مردم ایران با کنار زدن آلترناتیوهای قلابی پیش خواهد رفت؟
همزمان با اوجگیری قیام سراسری بین ماه‌های شهریور، مهر و آبان و آذر شاهد رشد ناگهانی و بادکنکی جریان بورژوازی فرصت‌طلب در خارج از کشور بودیم. این جریان خودش را در قالب سلبریتی‌های صادراتی به خارج، اصلاحاتی‌‌ها و نایاکی‌ها و ریزشی‌های این رژیم نشان می‌دهد.
یعنی کسانی که نه تنها در سوابقشان فعالیت‌های انقلابی نبود، بلکه از قضا هواداران سینه‌چاک و ماله‌کشان همین رژیم بودند. این جماعت با جمع شدن در زیر علم بچه شاه و پشتیبانی برخی محافل استعماری، همه تلاششان این بوده و هست که قیام مردم ایران را به محاق ببرند.
آلترناتیو قلابی و مجازی چگونه سر بر آورد؟
در هفته اول و دوم قیام یعنی در هفته آخر شهریور و هفته اول مهرماه ماه ۱۴۰۱ در مجموع ۴۲۲ اعتراض در شهرهای کشور صورت گرفت. نیروهای حکومتی با شلیک با این اعتراضات برخورد کردند.
از جمله روز ۸ مهرماه ۱۴۰۱ فقط طی یک روز صدها تن در زاهدان به شهادت رسیدند و درمجموع ۲۲۳ شهید در آن روز در سراسر کشور داشتیم. اما در نقطه مقابل برای اولین بار در همه قیام‌هایی که از ۷۸تا ۴۰۱ شاهدش بودیم،شاهد کشته شدن ۱۸ مأمور جنایتکار رژیم که در صحنه به مردم شلیک می‌کردن بودیم.
این یعنی رادیکالیزم بالا. پس این حرکت رادیکال در برخورد با سرکوب باید افت می‌کرد.
اما نه تنها افت نکرد بلکه به شهرهای دیگر هم گسترش پیدا کرد.
به نحوی که دستگاه امنیتی رژیم به جمعبندی نشست و اسماعیل کوثری در ۵ آبان یعنی هفته ششم قیام اعتراف کرد که تاکتیک‌های دشمن یعنی مردم ایران، از تظاهرات متمرکز به تظاهرات پراکنده و محله‌محور تغییر کرد و ما آمادگی نداشتیم. اسماعیل کوثری قول داد که تظاهرات جمع می‌شود! این درحالی بود که خود خامنه‌ای در روزهای ۱۱ و ۱۶ مهر اعلام پیروزی کرده بود. اما قیام قویتر از حد تصور او بود به همین جهت خامنه‌ای در ۲۰ مهر مجددا به صحنه آمد و در یک موضع تدافعی گفت: غلط می‌کند کسی که فکر کند میتواند درخت تنومند جمهوری اسلامی را بکند! این علامت وحشت بود.
راستی چه اتفاقی افتاده بود؟
در هفته نهم قیام یعنی سالگرد سه روزه قیام آبان۹۸ نزدیک به ۷۰۰ کانون شورش در سراسر ایران فعالیت‌اش را گسترش دادند. در این هفته ۷۶ نفر به دست مأموران رژیم شهید شدند و در نقطه مقابل ۱۶ تن از عوامل سرکوب به دست مردم مجازات شدند
از هفته نهم قیام تا دوازدهم، یعنی بعد از ۲۴تا ۲۶ آبان و قبل از ۱۶آذر در این سه هفته کانون‌های شورشی ۴۹۲ عملیات روی مراکز سرکوب رژیم انجام دادند و ۲۳ تن از عوامل اصلی رژیم توسط مردم مجازات شدند از جمله ۴ سرهنگ سپاه و اطلاعات سپاه و یک تک‌تیر‌انداز نیروی قدس در شیراز از پا در آمدند.
اینجا بود که خامنه‌ای احساس وحشت کرد
چون دقیقا به چشم دید که کشتن جواب ندارد و بنزین روی آتش قیام می‌ریزد ، از هفته دهم شلیک جنگی متوقف شد و آمار شهیدان تک رقمی شد .
از همین جا بود که نقش جبهه شاه پرستان آغاز شد. خروج چند سلبریتی حکومتی و پیوستن آنان به اردوگاه سلطنت شروع ماجرای آلترناتیو مجازی بود. به این ترتیب هسته اصلی پروژه وکالت به بچه شاه شکل گرفت و در ۲۶ دیماه یک باره سر و کله بچه شاه پیدا شد و در مصاحبه با منوتو موضوع وکالت را مطرح کرد و پروژه وارد فاز اجرایی شد.
سابقه و ماهیت آدمهایی که دور و بر بچه شاه گرد آمده بودند روشن است. خیلی‌های آنان هنوز از زیر عبای شیخ در نیامده بودند که به زیور خلعت شاهی آراسته شدند. فاصله میان‌بر میان خمینی پرستی با شاه پرستی را به سرعت پیموده بودند.
عاقبت آلترناتیو سازی حبابی!
واقعیت این است که آلترناتیو را نمی‌شود یک شبه و زیر بوته سبز کرد. این افراد که دور عمود خیمه یعنی بچه شاه گرد آمده بودند نه سازماندهی داشتند، نه ریشه و نه قیمتی در مسیر داده بودند. به دلیل همین آلترناتیو مجازی با فقدان اصالت، سازماندهی و نداشتن تکیه‌گاه مردمی زود از هم پاشید. نباید چنین باصطلاح ٰآلترناتیو بی اصل و ریشه‌ای را با مقاومت ایران مقایسه کرد که یک سازمان و تشکیلات انقلابی آزمایش پس‌داده است با دهها هزار شهید و دهها هزار هوادار در خارج کشور و هزاران کانون سازمانیافته شورشی در داخل و دارد رودروی حکومت در هر صحنه ای با آن می‌جنگد.
در تکامل، اصلی است بنام انطباق. اوپارین فیزولوژیست روسی در کتابش در مورد تکامل بیولوژیک می‌گوید: «افزايش هميشه تحت كنترل شديد يك «انتخاب» صورت مي‌گرفت و اين امر فقط كارآمدترين سيستمها را براي تكامل بعدي ابقا ميكرد».
یعنی آن‌هایی که تطبیق یا کنش و واکنش سریعتری با محیط داشته باشند، اینها هستند که باقی می‌مانند. آن‌هایی که اندام‌های تطابقی را داشته باشند امکان بقا می‌یابند.
اندام های انطباق یک آلترناتیو واقعی
در عرصه اجتماعی این اندام‌های تطابقی کدامند؟
تشکیلات، آرمان، ایده، راه حل و نیروی فداکار.
اینها اندام‌های تطابقی در عرصه مبارزه اجتماعی است
آلترناتیوهای مجازی هیچکدام از اینها را ندارند و نمی توانند داشته باشند.
بنابراین وقتی یک جریان جریان اصولی و دارای اصالت در مسیر مبارزه حضور داشته باشد، این جریانات خرد و ریز باید به همان جریان اصلی بپیوندند و الا حذف خواهند شد. این یک امر قانونمند است.
کما اینکه هر تشکیلاتی باید وحدت درونی خودش را داشته باشد، در غیر اینصورت در برخورد با تضادهای دنیای واقعی متلاشی می‌شود.
حالا تصور کنید! وقتی در ائتلافی هر کسی دنبال منافع خودش باشد، دیگر وحدتی وجود نخواهند داشت، همیشه جنگ است و جدال. نمی‌توان با پز دمکراتیک از روی این مانع پرید.
بنابراین تا زمانی که نیروی انقلابی متشکل سازمانیافته و انقلابی وجود داشته باشد، این نیروهای مجازی هزار بار هم که ترکیب شوند، مثل برق تجزیه خواهند شد . پس از یکصدسال مبارزه برای آزادی این بار انقلاب دمکراتیک پیروز خواهد شد. البته قیمتش را باید بدهیم.
