زوزه‌های وحشت در ولایت خامنه‌ای
پس از محکومیت دیپلمات تروریست رژیم و سه مزدور اطلاعات در دادگاه آنتورپ
و خطر به دام افتادن سایر مزدوران «محسوس و نامحسوس»
خبرگزاری بسیج دانشجویی سپاه پاسداران: با این‌که به‌دستور خامنه‌ای بالاترین سطوح نظام برای آزادی اسدی تلاش کردند مجاهدین پروژهٔ نظام برای بازگرداندن اسدی به تهران را خنثی‌سازی کردند و در نهایت روز ۱۶بهمن، شد، آنچه نباید می‌شد!
هم‌اکنون گزارشهایی هست دربارهٔ اقدامات خطرناک بعدی آنها برای اقدامی مشابه علیه سایر دیپلماتها و مرتبطان نظام که در خارج کشور محسوس و نامحسوس در حال خدمت به نظام هستند.
مجاهدین در حالی در دادگاه برچسب «تروریسم» به جمهوری اسلامی می‌زنند که همین الآن تیم‌های آشوب آنها تحت عنوان کانون‌های شورش هر شب دهها عملیات علیه مراکز امنیتی و نماد‌های ارزشی ما انجام داده و جوانان را تحریک به آشوب و بلوایی مانند آبان ۹۸ می‌کنند.
منافقین که عامل بر زمین ریخته شدن خون دست‌کم ۱۷هزار تن از بهترین نیرو‌های نظام، مخلص‌ترین بسیجیان و نیرو‌های سپاه و بسیاری از مسئولان عالی رتبهٔ نظام هستند چهره‌ای آزادیخواه از خود ارائه داده‌اند.
خبرگزاری بسیج دانشجویی سپاه پاسداران ۲۱ بهمن ۹۹:
جرم انتصابی به دیپلمات ما بمب‌گذاری در گردهمایی مجاهدین در سال ۲۰۱۸-۱۳۹۷ است. این در حالیست که نظام ضمن رد این اتهام، تأکید کرده این توطئه‌یی توسط مجاهدین و سرویس‌های غربی برای سیاه‌نمایی علیه نظام است.
کما این‌که در پروسهٔ ۲سال و نیم که از دستگیری دیپلمات ایرانی می‌گذرد، با این‌که به‌دستور خامنه‌ای بالاترین سطوح نظام برای آزادی اسدی تلاش کردند، اما با ورود گستردهٔ مجاهدین به این پرونده، هیچ‌کدام از این اقدامات و اعادهٔ حقوق نظام، به‌سرانجام نرسید.
مجاهدین با کادر‌های خود آن‌قدر خیره‌سرانه درِ اتاق نمایندگان پارلمانهای اروپایی را می‌زنند و اسناد ادعایی تروریسم را در رابطه با نظام اسلامی روی میز پارلمانتر‌ها می‌گذارند، که هیچ جایی برای حق‌ستانی جمهوری اسلامی باقی نمی‌گذارند.
مجاهدین در پناه دولتهای اروپایی، در شورای اروپا خیمه زده و هر روز دهها ملاقات با اعضای این شورا برگزار کرده و تصویری سیاه از ایران اسلامی‌ترسیم می‌کنند؛ به‌قول یکی از اعضای کمیسیون خارجهٔ مجلس شورای اسلامی، آنها تقریباً تمامی شورای اروپا را تبدیل به پادگان اشرف کرده‌اند!
مجاهدین آن‌قدر از طریق طیف گستردهٔ لابی‌های خود در سطوح بالای سیاسی کشور‌های اروپایی، بر روی سران کشور‌ها تأثیرگذاری می‌کنند که پروژهٔ نظام برای بازگرداندن آقای اسدی به تهران را که با نقش‌آفرینی ارگانهای انقلابی تا مرز موافقت مقامات بلژیک هم پیش رفت و در آستانهٔ اجرایی شدن بود، خنثی‌سازی کردند.
مجاهدین همزمان در آمریکا، با برخورداری دیرین از حمایت طیف گسترده‌یی از اعضای مجلس نمایندگان و سنای آمریکا توانستند از آن طرف اقیانوس نیز بر دولت بلژیک و دادگاه آنتورپ تأثیرگذاری کنند و چهره‌ای مخدوش و تیره از نظام ارائه دهند.
منافقین که خود عامل بر زمین ریخته شدن خون دست‌کم ۱۷هزار تن از بهترین نیرو‌های نظام، مخلص‌ترین و فداکارترین بسیجیان و نیرو‌های سپاه، همچین بسیاری از مسئولان عالی رتبهٔ نظام هستند، با تبلیغات مسموم چهره‌ای آزادیخواه از خود ارائه داده و در مقابل با پوشاندن مظلومیت جمهوری اسلامی، مردرندانه انگ تروریسم و نقض حقوق‌بشر هم به آن می‌زنند.
مجاهدین برای بمب ادعایی منفجر نشده، به‌مدت دو سال و نیم در اروپا، زمین و زمان را بهم دوختند، میلیون‌ها دلار خرج کردند، بسیاری از شخصیت‌های سیاسی حامی خود را به‌عنوان شاکی خصوصی بسیج کردند و با یک پروپاگاندای وحشتناک که تنها از تشکیلات خطرناک آنها بر می‌آید، در دادگاه آنتورپ بلژیک، علیه نظام لشکرکشی کردند.
مجاهدین بدون اشاره به این‌که در سالهای ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۰ طی چند صد رشته عملیات تروریستی، مراکز حساس امنیتی ایران، از جمله وزارت اطلاعات، فرماندهی نیرو‌های مسلح، مقر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و حتی چندین بار بیت خامنه‌ای را با خمپاره‌های ۶۰ و ۸۱ میلیمتری مورد تهاجم قرار دادند و رگبار یوزی‌ها و شلیک برتا‌های تیم‌های عملیاتی آنها سینهٔ صد‌ها تن از سربازان گمنام وزارت اطلاعات را هدف گرفت، در دادگاه مدعی «تروریسم دولتی؟!» ایران می‌شوند؛ و شوربختانه این ادعای سخیف نه‌تنها از سوی دادگاه، بلکه تلویحا از سوی دولتهای اروپایی و حتی دولت جدید آمریکا نیز پذیرفته می‌شود. تا جایی که حتی وزیر دادگستری بلژیک آشکارا از حکم دادگاه حمایت و آن را نمونهٔ استقلال قوه قضاییه معرفی می‌کند.
مجاهدین در حالی در دادگاه برچسب «تروریسم کور» به جمهوری اسلامی می‌زنند، که همین الآن تیم‌های آشوب آنها تحت عنوان کانون‌های شورش هر شب دهها عملیات علیه مراکز امنیتی و نماد‌های ارزشی نظام انجام داده و از سیمای نفاق پخش کرده و جوانان را تحریک به آشوب و بلوایی مانند آبان ۹۸ می‌کنند.
از سوی دیگر متأسفانه، در حالی که از دفتر خامنه‌ای تا نهاد‌های انقلابی با تمام توان برای خنثی‌سازی توطئه‌های مجاهدین تلاش می‌کردند، وزارت‌خارجه که ابزارهای اصلی دیپلماسی را در دست دارد، اقدامی مؤثر برای آزادی اسدی انجام نداد و در نهایت روز ۱۶بهمن، شد، آنچه نباید می‌شد.
این را هم باید بدانیم که این اقدام دستگاه قضایی اروپا، که بی‌شک بدون پشتوانه‌ٔ دستگاه سیاسی آن نیست، نشان داد اروپا همان روباهی است که با وجود تمام وعده‌ها، سر بزنگاهها از پشت به جمهوری اسلامی خنجر می‌زند. همان که خامنه‌ای با پیش‌بینی هوشیارانهٔ همیشگی خود فرمودند: «به اروپا نمی‌شود اعتماد کرد و برایش احترام گذاشت» (۱۹بهمن۱۳۹۷).
حکم دادگاه آنتورپ نشان داد تا زمانی که مجاهدین در میز معادلات سیاسی ایران بازیگر باشند، نباید انتظار هیچ‌گونه گشایش سیاسی و دیپلماتیک داشت، چرا که آنها با قدرت وحشتناک پروپاگاندا و سیاه‌نمایی که علیه نظام دارند، نمی‌گذارند در مناسبات ایران با غرب و در نتیجه در لغو تحریم‌ها گشایشی بشود.
این را هم بدانیم، این رویهٔ شوم مجاهدین است که وقتی دستاوردی دارند، آن را به تبدیل به سکویی برای ضربات و توطئه‌های بعدی به نظام می‌کنند و در این مسیر از هیچ چیز فروگذار نمی‌کنند؛ و هم‌اکنون گزارشهایی هست دربارهٔ اقدامات خطرناک بعدی آنها برای اقدامی مشابه علیه سایر دیپلمات‌های نظام و مرتبطان جمهوری اسلامی که در خارج کشور، محسوس و نامحسوس در حال خدمت به نظام هستند؛ بنابراین جا دارد وزارت‌خارجه، دولت و تمامی دستگاه دیپلماسی ایران، به‌جای انفعال و صرفاً اعتراضهای مرسوم، با تمام توان در مقابل حکم غیرقانونی و ضدانسانی دادگاه بلژیک بایستند، هر چه بیشتر تلاش‌های مجاهدین را رسوا کنند و با تهاجم همه‌جانبهٔ سیاسی، زمینهٔ دستاورد‌های قضایی را برای نظام به‌دست آورده و اسدالله اسدی را به ایران بازگردانند؛ و این را هم بدانند که در صورت ادامهٔ انفعال، باید در مقابل دانشجویان انقلابی پاسخگو باشند (خبرگزاری بسیج دانشجو ۲۱بهمن۹۹).
کمیسیون امنیت شورای ملی مقاومت
در پی اعتراف صریح آخوند علوی وزیر اطلاعات رژیم مبنی بر این‌که وزارت بدنام سرنخ شیطان‌سازی و تروریسم و همهٔ لجن‌پراکنی‌ها و فیلمسازی علیه مجاهدین را در دست دارد، کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت به، محمدرضا روحانی، ایرج مصداقی، اسماعیل یغمایی، عفت و عاطفه اقبال و یک دوجین مزدور که از سرنوشت مهرداد عارفانی و نسیمه نعامی و امیر سعدونی و باطل شدن تابعیت و پاسپورت‌های آنها وحشت کرده‌اند هشدار داد که از آخر و عاقبت آنها عبرت بگیرند
l فرافکنی و شعربافی و نویسندگی و یقه‌درانی علیه اسلام دیگر اثر ندارد و باید بگویند چی و چند و چگونه گرفتند. بازخواست از مجاهدین به‌خاطر نفوذی‌های وزارت اطلاعات، نعل وارونه و دیدن خود در آئینه دادگاه و ترفند لو رفته وزارت بدنام برای سفیدسازی مأموران پیشانی سیاه است
lدادگاه بیش از ۴۵۰ هزار یورو از پول‌هایی را که وزارت اطلاعات به آن ۳ مزدور پرداخته بود ضبط کرد و اسامی بسیاری مزدوران دیگر در دفترچه سبز دیپلمات بمب‌گذار آمده است
lمجاهدان خلق احسان و طاهر اقبال در خرداد گذشته مراودات عفت و عاطفه اقبال با حمید مقصودی مقاطعه‌کار سپاه پاسداران و اطلاعات رژیم ولایت فقیه را افشا و برای شهادت دادن در برابر هر دادگاهی اعلام آمادگی کردند.
(نه می‌بخشیم، نه فراموش می‌کنیم. زمان برای عدالت فرا می‌رسد. طاهر و احسان اقبال)
(نه می‌بخشیم، نه فراموش می‌کنیم. زمان برای عدالت فرا می‌رسد. طاهر و احسان اقبال)
lسایت حوزوی مؤسسه رهیافتگان اسلام نبوی در ۹ خرداد ۹۹ نوشت: این‌که وزیر محترم اطلاعات با کارهای شبانه‌روزی خود برخی توابین منافقین مانند سلطانی، خدابنده، عزتی، حسینی، یغمایی، کریمدادی، مصداقی، پورحسین را استخدام کرده با انرژی‌گذاری کلان و البته تأمین مالی توابین را به رویارویی روانی با خود مجاهدین می‌کشاند بسیار عالیست اما آیا کافیست؟کافی نیست به همان علت که در نهایت خود مقام معظم رهبری زنگ‌های خطر اندیشه التقاطی را به صدا درآوردند
