با یک محاسبه آماری بر پایه سرشماری ۱۳۹۵ می توان تعداد کسانی که تا سن ۱۵ سالگی از آموزش همگانی اجباری محروم می شوند را حدود ۲.۵ میلیون نفر برآورد کرد و نیز حدود ۲میلیون نفر دیگر نیزهیچگاه موفق به رسیدن به خط پایانی دوره متوسطه نمی شوند.
جمع دو عدد که بیش یک چهارم نسل جوان را در بر می گیرد گروه اجتماعی بزرگی را شامل می شود که بطور منظم به جمعیت بی‌سواد و کم سواد ایران افزوده می شوند و فقر نیروی انسانی ایران را در شرایطی تشدید می کند که تحولات پیوسته و ژرف علمی و فنی نظام‌های آموزشی در کشورهای توسعه یافته را ناچار به بازاندیشی جدی برای بالا بردن کیفیت مدارس کرده است. همزمان گروه‌های کم سواد و بی‌سواد در حاشیه جامعه و اقتصاد ایران زندگی می کند و در معرض آسیب‌های گوناگون اجتماعی قرار دارد.
لطفا به اشتراک بگذارید:
