سخنرانی در مراسم بزرگداشت قیام سی تیر۱۳۳۱ در اشرف۳
با گرامیداشت هفتادمین سالگرد قیام بزرگ مردم ایران در ۳۰ تیر ۱۳۳۱، درود می‌فرستیم به روح پرفتوح دکتر محمد مصدق، پیشوای نهضت ملی و ضد استعماری مردم ایران.
پیام غرور آفرین مصدق بزرگ در هفدهمین جلسه دادگاه نظامی خطاب به شاه و مزدوران او، امروز پرقدرت‌تر و حقیقی‌تر از همیشه در گوش زمان جاری‌ست که گفت: «مسلک من، مسلک حضرت سید‌الشهدا است. یعنی آن‌جایی که حق در کار باشد، با هر قوه‌یی مخالفت می‌کنم؛ از همه چیزم می‌گذرم. نه زن دارم، نه پسر دارم، نه دختر دارم؛ هیچ چیز ندارم مگر وطنم را در جلو چشمم دارم».
همان قطعه‌یی که بارها به زیبایی آن را مسعود رجوی تکرار کرده برای همه نسل‌ها و مجاهدین هم از او آموخته‌اند.
بله «از بانگ راستین تو، ای مرد، ای دلیر
آفاق شرق تا همه اعصار پر صداست».
قیام ۳۰تیر ۱۳۳۱ بوته امتحان ملت ایران
و باز هم‌چنان‌که دکتر مصدق در اولین سالگرد آن قیام بزرگ گفت: «روز سی‌ام تیر در تاریخ مبازارت ممتد ملت ایران فراموش نشدنی است. زیرا در این روز تمام افراد ملت از هر طبقه و مقام…. یک دل و یک زبان، قیام به اقدام کردند و تا به مقصود نرسیدند از پا ننشستند».
درود می‌فرستیم به شهیدان قیام ملی ۳۰تیر و همراه با مصدق بزرگ «مراتب تکریم و احترام قلبی خود را به روح پاک این سربازان مجاهد راه حریت و آزادی» تقدیم می‌کنیم.
راستی که مسیر آزادی و استقلال جز با بهای گران خون بهترین فرزندان خلق و رنج پیشتازان این مسیر، میسر نیست. به‌همین دلیل قیام‌های بزرگ ملت ایران از ۳۰تیر۱۳۳۱ تا۳۰خرداد۱۳۶۰ به‌قول مصدق «بوته امتحانی شد که ملت ایران را در خود گداخت و زر خالص او را از عیار فساد و تباهی جدا کرد» …
حالا هفتاد سال بعد از قیام ۳۰تیر، و در چهل و یکمین سالگرد تأسیس شورای ملی مقاومت، در اوج تکاملی مبارزه مردم ایران، افتخاردارم که خطاب به پیشوای فقید، مصدق بزرگ بگویم: همچنان که آرزو داشتی، ملت ایران در مبارزه برای آزادی «به پایداری و استقامت مصمم است» و «این ملت آن‌جا که پای شرافت و استقلال مملکت در میان باشد، مرگ را بر زندگی آلوده به‌ننگ و رسوایی ترجیح می‌دهد».
فهرست خونبار شهیدان آزادی در برابر دیکتاتوری آخوندی، از ۳۰هزار سربه‌دار تا آخرین جوان شورشگر شهید و تا شهادت هر عضو کانون شورشی، گواه این ایستادگی است.
رهبری سازش‌ناپذیر مصدق
مصدق دولتمردی بود که با اجرای اندیشه ملی شدن صنعت نفت ایران از او به‌عنوان راهگشای نهضت‌های ضد استعماری درخاورمیانه و مشرق‌زمین یاد می‌شود.
رهبریِ سازش‌ناپذیر و پیروزی مصدق در شورای امنیت و دادگاه لاهه در دفاع از حقوق ملت ایران، برخلاف منویات شاه و استعمارگران، اثبات این واقعیت است که برقراری یک دولت دمکراتیک در ایران متکی به‌آرای مردم، مدافع منافع اصیل ملی و عاری از فساد و استبداد، امری ممکن است.
اگر در آن روز، دیکتاتوری شاه مانع از دوام دولت ملی دکتر مصدق نمی‌شد، اگر با کودتای ننگین ۲۸مرداد به نابودی هرگونه آزادی‌خواهی و ملی‌گرایی کمر نمی‌بست، اگر به زندانی کردن و اعدام یاران مصدق به‌ویژه «شهید راه وطن» دکتر حسین فاطمی اقدام نمی‌کرد، بدون شک حالا چهره ایران متفاوت بود.
بعد از آن هم در ادامه استبداد سلطنتی، شاه با دستگیری و اعدام رهبران مجاهدین خلق و فدایی‌ها، راه را برای خمینی و دارو دسته تبهکارش باز و هموار کرد.
چنان‌که مسعود رجوی گفته است: «مصدق یک فرد نبود، یک راه بود. حملاتی هم که از هر سو به او می‌شد، متوجه راه و مرامش بود؛ راه استقلال و آزادی و مرام سازش‌ناپذیری در برابر استعمار خارجی و دیکتاتوری و ارتجاع داخلی».
سلام و درود مردم ایران بر پیشوای فقید نهضت ملی ایران که از زندان و تبعید و تنهایی در احمدآباد نهراسید. شیطان‌سازی ارتجاع و استعمار و دروغ‌ها و تهمت‌ها را تحمل کرد اما بر موضع آزادی و استقلال وطن ایستادگی کرد.
و این‌که «ملت ایران بر مقدرات خود مسلط شده و هیچ عاملی جز اراده ملت برمملکت حکومت نکند».
با آخرین پیام دکتر مصدق در آذرماه ۱۳۳۷ از احمدآباد، نام و یاد او را گرامی می‌داریم که به ملت رشید و عزیز ایران گفت: در راه پرافتخاری که قدم برداشته‌اند، از هیچ حادثه‌یی نهراسند و نهضت مقدس خود را ادامه دهند و به‌راستی که در مبارزات خطیر این چند دهه، مسعود و مجاهدین خلق نام و راه مصدق را به اوج رساندند و بر صفحه مبارزات مردم ایران، ماندگار کردند.
به مصدق بزرگ می‌گوییم: ما به رسالت و تعهد شکوهمندی که در تاریخ معاصر بر دوش ما گذاشته شده، آری گفته‌ایم. و پرچم آزادی را بر قله دماوند به اهتزار در می‌آوریم.
و در آن روز نام تو ای مصدق بزرگ،
«نام بزرگ تو، در برگ برگ یاد درختان این دیار، در قصه‌ها و زمزمه‌ها و سرودها – در هر کجا و هر جا، تا جاودان به گیتی، خواهد ماند».
سلام بر مصدق
سلام بر شهیدان قیام ملی ۳۰تیر
