شکست عبرت‌آموز شیطان‌سازی علیه مجاهدین
شکایت از یک روزنامهٔ با سابقهٔ اروپایی مثل فرانکفورتر آلگماینه که اعتبار خود را به‌رژیم آخوندی فروخته، کار ساده‌ای نیست و در نوع خود کم‌سابقه است به‌ویژه اینکه فرانکفورتر آلگماینه به‌مثابه یک مؤسسه عریض و طویل مطبوعاتی از وکلا و کادر حقوقی مجرب هم برخوردار است. بنابراین پروسهٔ دادرسی در چنین کیس‌های حقوقی مقوله‌ای حساس و پیچیده است که مانند سایر دادگاههای مشابه علی‌العموم طولانی بوده و ممکن است سال‌ها به‌طول بیانجامد؛ با این وجود مجاهدین هشیارانه با بهره جستن از ضوابط حقوقی تعریف شده برای موارد خاص، موفق شدند دادگاه را نسبت به اضطرار پرونده متقاعد کنند تا در اسرع وقت به موضوع رسیدگی کند. مجاهدین به‌خوبی واقف بودند این گزینه‌یی است که البته ریسک بالایی دارد و امکان عدم موفقیت در آن بسیار زیاد است؛ زیرا باید نشان می‌دادند که تأخیر در امر دادرسی منجر به ضرر و زیان یا آسیب به حیثیت شخص یا سازمان حقیقی و حقوقی می‌گردد. به این منظور لازم بود ثابت شود: اولاً ادعاهای فرانکفورتر آلگماینه عطف به یک رخداد مشخص نیست و از اساس بر پایه دروغ بنا شده، و ثانیاً با ارائه ادله قوی اضطرار موضوع پرونده برای دادگاه محرز گردد.
مجاهدین با اطمینان به‌حقانیت خود، موفق به اثبات هر دو موضوع شده و دادگاه را متقاعد کردند که در کوتاه‌ترین زمان دادرسی را آغاز و به انجام برساند. امر مهمی که تنها در عرض یک هفته محقق و به‌محکومیت فرانکفورتر آلگماینه منتهی شد. دادگاه آلمانی اتهامات سخیف وجود شکنجه در مجاهدین، ممنوع بودن دیدار اعضاء با خویشاندان و نداشتن تلفن موبایل و دریافت کمک مالی از عربستان جهت انتقال از عراق به آلبانی را مردود اعلام کرد و مجاهدین را از آنها مبرا دانست و تصریح کرد که روزنامهٔ «معتبر» اصول ژورنالیستی را نقض کرده است.
پیروزی غرور انگیز؛ شکست عبرت‌آموز
در خلال یک سال گذشته این دومین بار است که دادگاههای آلمان ادعاهای رژیم در مجلات معتبر آلمانی بر علیه مجاهدین را مهر باطل زده و بر برائت و پاکی مجاهدین مهر تأیید می‌زنند. سال گذشته قضاییهٔ آلمان در حکم مشابهی اشپیگل که از هفته‌نامه‌های بزرگ اروپاست، را مجبور کرد که افترائات مشابهش بر علیه مجاهدین را از مجله خود حذف کرده و دیگر تکرار نکند.
شکست دو نشریه معروف فرانکفورتر آلگماینه و اشپیگل که به‌خاطر منافع مالی خود را بازیچهٔ دست فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران کردند، افزون بر اینکه یک پیروزی غرور انگیز برای مردم ایران محسوب می‌شود و حقانیت مبارزه آنها را با رژیم آخوندی مهر می‌کند، حاوی درس‌های متعدد دیگری است.
احکام پی در پی حقوقی بر علیه دو نشریهٔ بزرگ آلمانی که با نقض قوانین ژورنالیستی اراجیف رژیم را تکرار کردند، از این پس می‌تواند به‌عنوان یک پایه محکم حقوقی مورد استفاده قرارگیرد و کار را برای رژیم و مزدورانش سخت‌تر کند تا نتوانند به‌سادگی به فعالیت‌های کثیف خود ادامه دهند. بنابراین این شکست برای مزدوران رژیم و رسانه‌هایی که با آنها همدست و همگام می‌شوند درس عبرتی بزرگی خواهد شد تا بدانند که مجاهدین و مقاومت ایران اگر اراده کنند کاسه و کوزه و دم و دستگاه‌شان را جارو خواهند کرد.
بازندهٔ اصلی
درست است که در تمامی پرونده‌های حقوقی مقاومت ایران طی بیست ساله گذشته، علی‌الظاهر یک‌طرف دعوا عاملی غیرایرانی بوده است؛ اما به گواه ۲۲ دادگاه مختلف بین‌المللی در مورد لیست تروریستی‌ـ که مجاهدین به مصاف با اربابان مماشاتگر اروپایی و آمریکایی رژیم رفته بودند‌ـ بازندهٔ اصلی رژیم آخوندی بوده است که نه تنها به‌رغم هدر دادن میلیون‌ها دلار اموال مردم ایران در معامله با مماشاتگران، شکست خورد بلکه مجاهدین هر بار و با هر پیروزی ضمن اثبات حقانیت خود، در مبارزه با رژیم در صحنه بین‌المللی دست بازتر پیدا کردند.
شکست مزدوران رژیم در خلال دو پرونده مطبوعاتی در واقع شکست توطئه‌های شیطان‌سازی ولایت فقیه بر علیه مقاومت بحساب می‌آید. اما تفاوت در این است که اکنون اقبال گسترده از مجاهدین در میان جوانان شورشی به ولی‌فقیه مفلوک حالی کرده که دورهٔ شیطان‌سازی به سر رسیده و بر خامنه‌ای است که عمامه را سفت بچسبد که عنقریب طوفان قیام‌ها او را با عمامه و نظام فاسدش به زباله‌دان تاریخ خواهند فرستاد.
