سالگرد قرارداد خفت‌بار ناصرالدین شاه به شرکت رویتر انگلیس
يكي از مشهورترين امتيازاتي كه در زمان ناصرالدين شاه قاجار و با اصرار ميرزا حسين خان سپهسالار، صدر اعظم وقت به بيگانگان داده شد، امتياز رويتر بود.
اين امتياز که در سال ۱۲۵۱شمسی بين دولت ايران و يك فرد انگليسي به نام بارون جوليوس دو رويتر كه يك يهودي بود در ۲۴ ماده به امضا رسيد. به موجب اين قرارداد، امتياز انحصاري ايجاد راه آهن و استخراج معادن ايران از قبيل ذغال سنگ، آهن، مس، سرب، نفت و به طور كلي هر معدن ديگري را كه قابل بهره برداري براي كمپاني باشد به مدت ۷۰سال به رويتر انگليسي واگذار شد.
در اين قرارداد خفت‌بار، رويتر حق داشت به هر اسم و با هر شرايطي كه لازم بداند، يك يا چند شركت جهت انجام امور امتياز نامه تشكيل دهد؛ اراضي مورد نياز خود را به طور رايگان دريافت دارد؛ مصالح مورد استفادهاش را به طور مجاني تحويل گيرد و از پرداخت تمام حقوق و عوارض گمركي معاف باشد.
اين قرارداد به علت تخلف در اجراي مفاد آن در زمان تعيين شده و همچنين دخالت روسيه، هرگز به مرحله اجرا نرسيد ولي بدنامي آن براي ميرزا حسينخان مشيرالدوله، معروف به سپهسالار، صدر اعظم ناصرالدين شاه ماند. البته دولت ايران بعدها، قرارداد ديگري به عنوان غرامت، با پسر رويتر منعقد كرد و از قبلِ آن، بانك شاهنشاهی وبانك صنايع و معادن ايران توسط وي تاسيس شد.
این قرارداد به قدری استعماری بود که اعتراض همه دنیا، حتی دیپلماتهای انگلیسی (مانند لرد کرزن )را نیز برانگیخت. وی گفت: «این امتیاز، بخشیدن یک پارچه تمامی منابع صنعتی یک کشور است که همانند آن تا به امروز در هیچ مستعمره‌ای داده نشده‌است».
در سالگرد چنین روزی، دولت منحوس آ‌خوندی نیز درصدد بستن خفت‌بارقرارداد ۲۵ساله با چینی‌هاست تا مگر از این راه چندصباحی به عمرننگین خود اضافه نماید.