افزایش بودجه ارگانهای سرکوبگر در هراس از شکلگیری مجدد قیام
روز سهشنبه ۲۱ شهریور ۱۴۰۲، دفتر نمایندگی شورای ملی مقاومت ایران در آمریکا طی یک کنفرانس مطبوعاتی در واشنگتن، با ارائهٔ یک گزارش بر اساس اسناد بهدست آمده از طریق شبکه مجاهدین در داخل کشور و از درون رژیم اقدامات رژیم برای تشدید سرکوب و ابعاد افزایش بودجه ارگانهای سرکوبگر و افزایش هزینههای سرکوب بهمنظور مقابله با قیام در آستانه سالگرد قیام سراسری مردم ایران را افشا کرد.
در این کنفرانس که در ساعت ۱۰۳۰ به وقت واشنگتن شروع شد، خانم سونا صمصامی نماینده شورای ملی مقاومت ایران در آمریکا گفت:
سونا صمصامی- نماینده شورای ملی مقاومت ایران در آمریکا
قیام مردم ایران در ۲۸۲ شهر در همه استانها صورت گرفت و بهسرعت به یک خواست مردمی برای تغییر رژیم تبدیل شد بهگفته اپوزیسیون اصلی ایران مجاهدین خلق بیش از ۷۵۰ تن جان خودشان را از دست دادند و سی هزار تن دستگیر شدند
ولیفقیه رژیم و بسیاری از سرکردگان رژیم علناً به نقش کانونهای شورشی مجاهدین اذعان کردند و تأیید کردند که این رژیم چقدر از مقاومت سازمانیافته مجاهدین و محبوبیت آن در نسل جوان ایران نگران هست.
زنان پیشتاز این قیام بودند و با اراده خودشان این قیام را پیش بردند البته این یک امر خودبهخودی نبود بلکه نتیجه ۴۰ سال مقاومت سازمانیافته علیه این رژیم بوده که طی آن زنان نقش پیشتاز در این سالها داشتهاند از فعالیتهای مخفی در سالهای گذشته تا نقش رهبری کننده آنها در سازمان مجاهدین خلق ایران زنان ایران از خیلی وقت پیش این جنبش را زمینهسازی کردند و سیستم و نظام آخوندی را به چالش کشیدند با مقاومتی که خواهان تغییری سیاسی و اجتماعی و فرهنگی است.
مهمترین عنصر این قیام شعارهای آن بود از قبیل مرگ بر خامنهای و مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر که خشم خودشان را از هر نوع نوع دیکتاتوری ابراز کردند و خواست آنها یک جمهوری دموکراتیک بود بر پایه برنامه ده مادهای خانم مریم رجوی رئیسجمهور برگزیده شورای ملی مقاومت بود.
خانم سونا صمصامی در بخش دیگری از سخنان خود گفت:
بظور خلاصه قیام ۱۴۰۱ یک چالش مستقیم برای مشروعیت رژیمی است که ۴ دهه است روی کار است این قیام آثار جدی بر وضعیت سیاسی و اجتماعی ایران گذاشته و بدون شک تاثیرات خودش را برای سالیان خواهد داشت.
قیمت زیادی داده شده ولی همچنان امید بزرگی هست برای یک ایران جدید با مقاومتی که ۴۰ سال است بهصورت سازمانیافته ادامه پیدا کرده حتی اگر حکومت ایران همه نیروهای سرکوبگر و منابعش را برای سرکوب این جنبش بکار بگیرد را بکار بگیرد به جایی نخواهد رسید.
سپس علیرضا جعفرزاده معاون نمایندگی شورای ملی مقاومت ایران در آمریکا به تشریح اطلاعات بهدست آمده درباره اقدامات سرکوبگرانه و ابعاد افزایش هزینههای سرکوب توسط رژیم پرداخت.
علیرضا جعفرزاده گفت:
بنابر اطلاعات مشخص از درون رژیم آخوندی، بهمنظور جلوگیری از شکلگیری مجدد قیام، رژیم بودجه ارگانهای مختلف سرکوب را بهطور سرسام آوری افزایش داده است.
این مدارک همچنین نشان میدهند که رژیم در حین قیام در نگرانی از ریزش و فاصله گرفتن نیروهای امنیتی و اطلاعاتی تلاش کرده است با ارائه انواع پاداشها و امتیازات از ریزش آنها ممانعت کند.
همانگونه که این چارت که بر اساس مدارک و اطلاعات درونی رژیم تنظیم شده است نشان میدهد این تصمیمات در بالاترین سطوح رژیم در شورایعالی امنیت رژیم و به دستور ویژه خامنهای اتخاذ شدهاند.
علیرضا جعفرزاده گفت :
اسناد درونی رژیم بهخوبی نشان میدهد که رژیم برای کنترل قیام هزینههای مضاعفی را هم برای نیروهای سرکوبگر و هم برای تهیه تجهیزات سرکوب طی قیام گذشته اختصاص داده است.
یکی از این مدارک با سربرگ ستاد کل نیروهای مسلح رژیم که توسط حساب تلگرامی «قیام تا سرنگونی» افشا شده است نشان میدهد که بهدنبال بحث در شورایعالی امنیت ملی در اوج قیام مردم ایران در ۲۸ آبان ۱۴۰۱ (۱۹ نوامبر ۲۰۲۲) در خصوص ضرورت تأمین فوری منابع لازم برای رفع «کمبودهای اضطراری یگانهای امنیتی و انتظامی سپاه و نیروی انتظامی» سرلشکر پاسدار محمد باقری، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح رژیم در تاریخ ۳ آذر ۱۴۰۱ (۲۴ نوامبر ۲۰۲۲) در یک نامه خیلی محرمانه که آنی برای رئیسی ارسال شد تصریح میکند «در حال حاضر سپاه و فراجا برای تأمین بخشی از اقلام ضروری انفرادی و هزینههای اجتنابناپذیر عملیاتی حداقل بهمبلغ ۱۰۰۰۰ میلیارد تومان (بالغ بر ۳۵۰ میلیون دلار با نرخ تبدیل رسمی) در سال جاری ایرانی (مارس ۲۰۲۲ تا مارس ۲۰۲۳) نیاز دارند».
نمایندگی شورای ملی مقاومت ایران در این کنفرانس با ارائه اسناد و نامههای محرمانه و درونی بالاترین مقامهای رژیم برای مقابله با قیام سراسری و تأمین هزینههای آن از جمله اختصاص میلیونها دلار بودجه برای روحیه دادن به نیروهای سرکوبگر رژیم بهویژه برای قرارگاه موسوم به ثارالله قرارگاه اصلی سپاه پاسداران در تهران که مسئولیت اصلی آن حفظ و کنترل اوضاع در تهران است تأکید کرد.
رژیم بهغایت نگران هر نوع تجمع مردم است چرا که هر نقطه میتواند محل شروع قیام باشد. لذا این افزایش سرکوب و افزایش بودجه برای آن حتی به متروی تهران هم رسیده است. جانشین فرمانده قرارگاه ثارالله، سرتیپ پاسدار حسین نجات (که در تاریخ ۶ اکتبر ۲۰۲۲ بواسطه نقش مستقیم در سرکوب قیام توسط وزارت خزانهداری آمریکا در لیست تحریمها قرار گرفت) در نامه مورخ ۱۴ فوریه ۲۰۲۳ به محمد مخبر معاون اول رئیسی تصریح میکند که «مترو یکی از نقاط شگفتی ساز و آبستن ساز حوادث» برای رژیم در حین قیام بوده است. بهمین دلیل «توجه به مترو بهعنوان شهر زیرزمینی و یکی از نقاط حساس آسیبپذیر» ضروری است. اما «فرسودگی و کیفیت پایین سیستم مانیتورینگ و دوربین های مداربسته مترو موجب کاهش بهرهبرداری از آنها در اغتشاشات اخیر پایتخت گردید».
لذا «برای جلوگیری از هر گونه وقایع ضدامنیتی»، «بروز رسانی و نو سازی سیستم دوربینهای مداربسته تهران» ضروری است. سرتیپ پاسدار نجات تصریح میکند که دوربینهای مد نظر، دوربینهای «چهره زن» میباشند و برای هر ایستگاه متروی تهران یک میلیارد و ۵۵۰ میلیون تومان (معادل ۵۵ هزار دلار) بودجه نیاز دارند که با توجه به اینکه متروی تهران ۱۴۴ ایستگاه دارد، بودجه درخواستی برای شناسایی معترضان در متروها قریب به ۸ میلیون دلار می باشد.
از سوی دیگر با توجه به بحرانی شدن وضعیت و جدی شدن چشمانداز سرنگونی شدن رژیم، برای مقابله با افت شدید روحیه نیروهای سرکوبگر و ریزش آنها، رژیم شروع به دادن انواع پاداشها و امتیازات به نیروهای سرکوبگر نموده است.
نمایندگی شورای ملی مقاومت ایران در آمریکا در ادامه با تشریح عملکرد شماری از ارگانهای سرکوب و میزان افزایش بودجه آنها از شروع قیام سراسری تا پایان سال ۱۴۰۱ همچنین گزارش جامعی را دربارهٔ قیام سراسری و وقایع یک سال گذشته تحت عنوان «قیام ایران و بنبست رژیم؛ کشوری شعلهور برای انقلاب» ارائه کرد.
علیرضا جعفرزاده در این رابطه گفت، مقاومت سازمانیافته بهطور خاص کانونهای شورشی مجاهدین، نقش اساسی در سازماندهی، تداوم و حفظ قیام داشتهاند. اینرا میتوان در اظهارات سرکردگان رژیم در اسنادی که بهتازگی فاش شده بهخوبی مشاهده کرد. آنها گفتهاند که مجاهدین «بزرگترین نقش را در اجرا و سازماندهی قیام۴۰۱ بهعهده داشتهاند».
علیرضا جعفرزاده افزود: در جریان قیام تلاشهای متعددی برای ایجاد آلترناتیوهای جعلی صورت گرفت که خیلی از آنها از پشتیبانی مخفی رژیم آخوندی برخوردار بود. یکی از وجوه اقدامات آنها، تلاش برای تضعیف آلترناتیو دموکراتیک شورای ملی مقاومت و سازمان مجاهدین بود.
اقدامات رژیم پیام روشنی بههمراه دارد: آنها بهشدت از وقوع مجدد قیام وحشت دارند. چرخهای تغییر بهحرکت درآمده و متوقف نخواهد شد. واقعیت انکارناپذیر این است که حکومت دینی در ایران ناگزیر در مرحله پایانی خود بهسر میبرد.
بهرغم سیاست مماشات با این رژیم، دیکتاتوریها سرانجام سرنگون میشوند؛ همانطور که مردم ایران بهرغم حمایتهای قابل توجه غرب رژیم شاه را سرنگون کردند.
اکنون حکومت تهران برای بقای خود بهسیاست گروگانگیری و تروریسم متوسل شده تا بتواند امتیاز بگیرد. در حالیکه مردم ایران بزرگترین دشمن این رژیم درمانده هستند، سیاست مماشات غرب بهبزرگترین متحد رژیم تبدیل شده است. این سیاست باید اکنون متوقف شود.
البته همزمان با این سیاست، نمایندگان منتخب پارلمانهای مختلف در کنار مردم ایران قرار گرفتهاند؛ در سال۲۰۲۳ بیش از ۳۶۰۰قانونگذار از ۶۱پارلمان ۴۰کشور شامل ۲۹اکثریت در مجلس نمایندگان آمریکا و پارلمانهای انگلستان، فرانسه، ایتالیا و هلند از برنامهٔ ده مادهیی خانم مریم رجوی برای یک جمهوری دموکراتیک با جدایی دین و دولت و غیر اتمی در ایران حمایت کردند.
لطفا به اشتراک بگذارید: